Δημόσια Υγεία και το σύστημα Ποινικής Δικαιοσύνης

Το κέντρο ψυχικής υγείας του Sainsbury στον άξονα της Δημόσιας Υγείας και Ποινικής Δικαιοσύνης εξέδωσε τον Ιούλιο του 2010 ένα έγγραφο θέσης που φέρει τον τίτλο «Προαγωγή και προστασία της ψυχική υγείας των παραβατών». Σκοπός του παρόντος άρθρου είναι η ανάδειξη μια σειράς καινοτόμων προγραμμάτων και παρεμβάσεων που στοχεύουν  σε ομάδες που διατρέχουν υψηλό κίνδυνο να βιώσουν κοινωνικό αποκλεισμό, αναπτύξουν προβλήματα ψυχικής υγείας και να εκδηλώσουν παραβατική συμπεριφορά.
Αναπτύσσει τις συζητήσεις που γεννήθηκαν το 2009 έπειτα από τις εισηγήσεις του καθηγητή Cheryl Easley κατά τις οποίες μίλησε για την φροντίδα υγείας στα σωφρονιστικά καταστήματα και για την ψυχική υγεία των παραβατών τονίζοντας τους λόγους για τους οποίους αυτά τα θέματα θα πρέπει να αποτελέσουν προτεραιότητα δημόσιας υγείας.

Επιλεγμένα σημεία του άρθρου έχουν μεταφραστεί στοχεύοντας αφενός μεν στην ανάδειξη καλών πρακτικών από χώρες του εξωτερικού (ως επι το πλείστον Ηνωμένο Βασίλειο) και αφετέρου στην παρουσίαση του τρόπου διάρθρωσης και λειτουργίας ενός συστήματος όπου οι cost-effective παρεμβάσεις εμφανίζονται ως αξία υψιστης προτεραιότητας.

Προάγοντας και προστατεύοντας την ψυχική υγεία των παραβατών

Linda Seymour
Sainsbury Centre for Mental Health
Ιούλιος 2010

Σημεία κλειδιά:

·        Η ψυχική υγεία των παραβατών αποτελεί ένα κρίσιμο ζήτημα δημόσιας υγείας

Ο κίνδυνος εμφάνισης παραβατικής συμπεριφοράς ξεκινά από τις πρώιμες φάσεις της ζωής και αυξάνεται από την παιδική ηλικία και έπειτα. Συνδέεται στενά με τον κοινωνικό αποκλεισμό και την κακή ψυχική υγεία.Οι πρώιμες παρεμβάσεις σε ομάδες υψηλού κινδύνου πριν από την είσοδο τους στο σύστημα ποινικής δικαιοσύνης μπορεί να επιφέρει πολλαπλά οφέλη  σε κοινωνικό, υγειονομικό και οικονομικό επίπεδο. Οι παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση ψυχικής διαταραχής και για την εκδήλωση παραβατικών συμπεριφορών αλληλεπικαλύπτονται στις κοινωνικά αποκλεισμένες ομάδες.

·        Οι επαγγελματίες της δημόσιας υγείας μπορούν να προσφέρουν πολλά σε όσους ανήκουν σε ομάδα υψηλού κινδύνου εμπλοκής με το σύστημα ποινικής δικαιοσύνης ή σε όσους έχουν ήδη εμπλακεί σε αυτό.

Λόγω της στενής διασύνδεσης ανάμεσα στην ψυχική ασθένεια, την παραβατικότητα και τον κοινωνικό αποκλεισμό, οι παρεμβάσεις που καταφέρνουν να μετριάσουν κάποιον από τους ανωτέρω παράγοντες είναι πιθανό να έχουν παρόμοιες επιπτώσεις και στους υπόλοιπους παράγοντες. Ωστόσο, οι παρεμβάσεις που στοχεύουν μόνο σε ατομικό επίπεδο και απευθύνονται σε θέματα όπως η ατομική υγεία, η απασχόληση, η εκπαίδευση είναι σχετικά απίθανο να επιφέρουν τις απαραίτητες αλλαγές για τους παραβάτες, τις οικογένειες τους και τις κοινότητες. Στο πλαίσιο αυτό οι επαγγελματίες της δημόσιας υγείας μπορούν να αποτελέσουν τον σύνδεσμο ανάμεσα στα θεσμικά όργανα και τους φορείς του τρίτου τομέα.

·        Η εμπλοκή με το σύστημα ποινικής δικαιοσύνης μπορεί να αποτελέσει ευκαιρία για την προαγωγή και την προστασία της ψυχικής υγείας

Σαφώς και η πρώιμη παρέμβαση αποτελεί την καλύτερη οδό αλλά δεν είναι ποτέ αργά όταν μιλάμε για προαγωγή της ψυχικής υγείας. Για παράδειγμα, κάποιοι παραβάτες μπορεί να μην έχουν τελειώσει το σχολείο ή να είναι αναλφάβητοι. Αυτοί είναι παράγοντες που μπορούν να αντιμετωπισθούν καθώς μια από τις πιο αποτελεσματικές διαδρομές για τη βελτίωση της ψυχικής υγείας αποτελεί η εξασφάλιση απασχόλησης.

·        Η συνεργασία μεταξύ των τομέων δημόσιας υγείας και ποινικής δικαιοσύνης αποτελεί σημείο κλειδί για την προώθηση των ανωτέρω θεμάτων

·        Αξιοποίηση της ήδη υπάρχουσας γνώσης από εφαρμοσμένες καινοτόμες πρακτικές

H πολύπλοκη φύση των κοινωνικών προβλημάτων και των προβλημάτων υγείας που αντιμετωπίζουν οι κρατούμενοι έχει οδηγήσει στην ανάπτυξη καινοτόμων πρακτικών από διάφορους παροχείς υπηρεσιών (τομέας υγείας, κοινωνικές υπηρεσίες, τρίτος τομέας). Πολλά από τα προγράμματα που έχουν αναπτυχθεί στοχεύουν στα αλληλένδετα προβλήματα της παραβατικότητας, στην ψυχική υγεία, τις εξαρτήσεις και το χρόνιο κοινωνικό αποκλεισμό. Ένα πολύ ενδιαφέρον παράδειγμα αποτελεί το Social Impact Bonds μια πρωτοβουλία που ως στόχο έχει την προσέλκυση κοινωνικών επενδυτών για την χρηματοδότηση του έργου κοινωνικών οργανισμών. Πρόκειται στην ουσία για μια προσπάθεια διασύνδεσης των θεσμικών οργάνων και του τρίτου τομέα, για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε την ιστοσελίδα http://www.socialfinance.org.uk/.

·        Επαναπροσδιορισμός των επενδύσεων για μεγαλύτερα οφέλη

Υπάρχουν αξιοσημείωτοι πόροι εγκλωβισμένοι στο σύστημα ποινικής δικαιοσύνης που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν μέσω μια βραχυπρόθεσμης διαδικασίας επανεπενδύσεων τους. Οι επενδύσεις μεσαίας διάρκειας θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την υποστήριξη των οικογενειών και για την διευκόλυνση της μετάβασης από την φυλακή στον έξω κόσμο. Επιπλέον, οι πόροι που διατίθενται για την ανέγερση νέων φυλακών θα μπορούσαν πιθανώς πιο επικερδώς-με όρους δημόσιας υγείας- να κατευθυνθούν προς το δημόσιο σύστημα υγείας για την δημιουργία cost-effective υπηρεσιών. Είναι αποδεδειγμένο ότι τα προγράμματα που στοχεύουν στην προαγωγή και προστασία της ψυχικής υγείας των παραβατών και των ατόμων που ανήκουν σε ομάδες υψηλού κινδύνου μπορούν να επιφέρουν πολλαπλά οικονομικά οφέλη. Ιδιαίτερα κάποια από τα προγράμματα που απευθύνονται σε νεαρά παραβατικά άτομα δείχνουν να επιφέρουν μακροπρόθεσμα οικονομικά οφέλη.

Είναι γεγονός ότι  η ικανότητα των ατόμων και των κοινωνικών ομάδων να διαπραγματεύονται και να απαντούν σε πολλαπλά εσωτερικά και εξωτερικά ερεθίσματα έχει βαθιές επιδράσεις στη δημόσια ψυχική υγεία. Επομένως, η προστασία και η προαγωγή της ψυχικής υγείας αποτελεί κομβικό σημείο που θα καθορίσει τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί η κοινωνία σε κάθε επίπεδο. Οι σχετικές με τα ανωτέρω προσεγγίσεις θα πρέπει να εστιάζουν στη μείωση ή εξάλειψη των παραγόντων κινδύνου για εκδήλωση ψυχικής ασθένειας και στην αύξηση και ενσωμάτωση προστατευτικών παραγόντων. Στόχευουν δηλαδή στα εξής:

·        Στην ενδυνάμωση των ατόμων (αύξηση της ανθεκτικότητας, της αυτοεκτίμησης, μετάδοση δεξιοτήτων κλπ.)

·        Στην ενδυνάμωση των κοινοτήτων (αύξηση της κοινωνικής ένταξης και συμμετοχής, βελτίωση του περιβαλλόντος των γειτονιών, ενίσχυση των δικτύων αυτοβοήθειας, ανάπτυξη των κοινωνικών και υγειονομικών υπηρεσιών κλπ.)

·        Στην κινητοποίηση των δομών που δραστηριοποιούνται στην ψυχική υγεία (εξάλειψη των διακρίσεων και των ανισοτήτων, προώθηση της πρόσβασης στην εκπαίδευση, την απασχόληση κλπ.)

Η καλή ψυχική υγεία  αποτελεί αιτία και αποτέλεσμα μιας σειράς πολλαπλών προσωπικών κοιωνικών και οικονομικών αλληλεπιδράσεων. Η επένδυση στην προστασία και προαγωγή της ψυχικής υγείας θέτει σε κίνηση ένα κύκλωμα θετικής ανατροφοδότησης από το άτομο στην κοινότητα και την κοινωνία και αντιστρόφως.

Η ψυχική υγεία των παραβατών

Ο κίνδυνος ανάπτυξης ενός παραβατικού προφίλ ξεκινά νωρίς και αυξάνεται από την παιδική ηλικία και έπειτα λόγω ενός αριθμού παραγόντων: χαλαρός δεσμός με τη μητέρα, κακή ψυχική υγεία της μητέρας, φτωχές γονεικές δεξιότητες, κακοποιητικές σχέσεις, οικογενειακό ιστορικό παραβατικότητας, μαθησιακές δυσκοίες, αποβολή από το σχολείο, κακές σχολικές επιδόσεις, διατραχές διαγωγής, συναισθηματικές διαταραχές.

Πίνακας 1

Tα κοινωνικά χαρακτηριστικά αυτών που κρατούνται αναδεικνύουν μια εικόνα πολλαπλών στερήσεων και παραγόντων κίνδυνου για κακή σωματική και ψυχική υγεία καθώς και για κοινωνικό αποκλεισμό (πίνακας 1). Η συχνότητα εμφάνισης ψυχικών διαταραχών στον πληθυσμό των κρατουμένων είναι ιδιαίτερα υψηλή. Υπολογίζεται ότι τα 2/3 των φυλακισμένων στην Αγγλία και την Ουαλία πάσχουν από 2 ή περισσότερες ψυχικές διαταραχές ενώ το 20% εμφανίζει 4 από τις 5 μείζονες ψυχιατρικές διαταραχές. Είναι εμφανές ότι οι δείκτες ψυχικής ασθένειας είναι υψηλότεροι στον πληθυσμό των κρατουμένων απ’ ότι στο γενικό πληθυσμό.

Υπάρχει λοιπόν ισχυρή συσχέτιση των παραγόντων κινδύνου για κακή ψυχική υγεία, παραβατικότητα και κοινωνικό αποκλεισμό και γι’ αυτό το λόγο οι παρεμβάσεις που επιτυγχάνουν να μειώσουν τους παράγοντες κινδύνου για οποιοδήποτε από τα παραπάνω είναι πιθανό να έχει ευρεία αποτελέσματα –τόσο ατομικά όσο και κοινωνικά- και στη μείωση των υπολοίπων.

Θέματα δημόσιας υγείας

Εξετάζοντας το παράδειγμα της Μ.Βρετανίας διαπιστώνουμε ότι από το 2006 την ευθύνη για την παροχή υπηρεσιών υγείας στο σύστημα της ποινικής δικαιοσύνης φέρει η πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας. Ως αποτελέσμα αυτού θα λέγαμε ότι θεσμικά βρίσκεται στην κατάλληλη θέση ώστε να ανταποκριθεί στα σύνθετα υγειονομικά και κοινωνικά θέματα που απαιτούν προσεγγίσεις διασύνδεσης και περιλαμβάνουν παρεμβάσεις που στοχεύουν σε διαφορετικά επίπεδα αναγκών σε άτομα όλων των ηλικιών και όλων των τμημάτων του εν λόγω πληθυσμού.

Ο πληθυσμός των κρατουμένων στο Η.Β. για το 2010 πλησιάζει τους 85.000 ενώ περισσότερα από 150.000 άτομα εκτίουν την ποινή τους στην κοινοτήτα. Κατά μέσο όρο κάθε τομέας πρωτοβάθμιας φροντίδας είναι υπέυθυνος για 500 κρατούμενους και περίπου 1000 άτομα που εκτίουν την ποινή τους στην κοινότητα ενώ σε ετήια βάση  10.000 άτομα ανά τομέα συλλαμβάνονται από την αστυνομία.

Οι παρεμβάσεις της δημόσιας υγείας αξιοποιούν ένα συνδυασμό προσεγγίσεων ώστε να μπορέσουν να ανταποκριθούν στις ανάγκες των ατόμων σε πρωτοβάθμιο, δευτεροβάθμιο και τριτοβάθμιο επίπεδο πρόληψης και προαγωγής της ψυχικής υγείας. 

Πρωτοβάθμια πρόληψη και προαγωγή

Η κακή ψυχική υγείας της μητέρας με τους κινδύνους που εγκυμονεί για το δεσμό μητέρας-παιδιού αποτελεί παράγοντα κινδύνου για την εκδήλωση ψυχικών διαταραχών, διατραχών διαγωγής και παραβατικής συμπεριφοράς. Για το λόγο αυτό έχει αναπτυχθεί ένα εύρος προσεγγίσεων όπως: παρεμβάσεις κατά την εγκυμοσύνη και αμέσως μετά για την ανίχνευση κατάθλιψης, ψυχοκοινωνικές παρεμβάσεις για μητέρες που εμφανίζουν καταθλιπτική και αγχώδη συμπτωματολογία, στρατηγικές αυτοβοήθειας κλπ.

Ένα ακόμα παράδειγμα δράσεων πρωτοβάθμιας πρόληψης αποτελούν τα προγράμματα καλλιέργειας γονεικών δεξιοτήτων τα οποία μακροπρόθεσμα σχετίζονται με μειωμένη αντικοινωνική και παραβατική συμπεριφορά κατά την εφηβεία και βελτιωμένες αποδόσεις στο σχολικό και επαγγελματικό περιβάλλον. Παγκοσμίως, έχει αποδειχθεί ότι τα προγράμματα προαγωγής της ψυχικής υγείας στο σχολείο που ακολουθούσαν μια περισσότερο ολιστική προσέγγιση εμπλέκοντας το σύνολο του σχολείου για διάστημα μεγαλύτερο του ενός έτους είναι τα περισσότερο αποτελεσματικά.

Δευτεροβάθμια πρόληψη και προαγωγή

Η στενή σχέση ανάμεσα στα προβλήματα ψυχικής υγείας, τον κοινωνικό αποκλεισμό και την παραβατικότητα έχουν κατευθύνει τα περισσότερα προγράμματα αυτού του επιπέδου προς την άρσης του κοινωνικού αποκλεισμού.  Στο πλαίσιο προγράμματος  που απευθύνεται σε ενήλικες που έχουν υποστεί χρόνιο κοινωνικό αποκλεισμό  έχουν αναπτυχθεί 12 πιλοτικά σχήματα που δοκιμάζουν νέους τρόπους παρέμβασης για ενήλικες με χαοτική ρουτίνα και πολλαπλές ανάγκες αναδιαμορφώνοντας τον τρόπο παροχής υπηρεσιών σε τοπικό επίπεδο. Των πιλοτικών αυτών σχημάτων ηγούνται δημόσιοι οργανισμοί και οργανισμοί εθελοντών σε συνεργασία με τοπικούς φορείς.

Ενδεικτικά μπορούμε να αναφέρουμε το πρόγραμμα κοινωνικά απομονωμένων χρηστών ουσιών του St Mungo’s,  το πρόγραμμα After Adoption που απευθύνεται σε κρατούμενες μητέρες των οποίων τα παιδιά βρίσκονται σε διαδικασία υιοθεσίας καθώς και τα προγράμματα που αφορούν τις διαταραχές διαγωγής για τα οποία έχουμε αναφερθεί εκτενώς σε προηγούμενο άρθρο. 

http://kratoumenoi.blogspot.com/2010/04/blog-post_29.html

Τριτοβάθμια πρόληψη

Στην άποψη ότι η πρόληψη σε τριτοβάθμιο επίπεδο αποτελεί μια «αργοπορημένη» παρέμβαση κάποιοι αντικρούουν ότι το σύστημα ποινικής δικαιοσύνης μπορεί να παρέχει μια πολλά υποσχόμενη ευκαιρία για παρεμβάσεις σε μια ομάδα στόχου που είναι δύσκολα προσβάσιμη. Για παράδειγμα, δεδομένου του γεγονότοτος ότι  περισσότεροι από τους μισούς άνδρες κρατούμενους δεν έχουν πιστοποιημένες γνώσεις και δεξιότητες ανάγνωσης και γραφής, για πολλούς από αυτούς το περιβάλλον της φυλακής μπορεί να αποτελεί το πρώτο σημείο επαφής τους για την εκμάθηση αυτών των δεξιοτήτων.

Το 2000 εγκαινιάστηκε η πρωτοβουλία Toe-by-Toe όπου εξωτερικοί μέντορες και κρατούμενοι με δεξιότητες ανάγνωσης εργάζονται για την εκμάθηση ανάγνωσης σε άλλους κρατούμενους. Το πρόγραμμα ακολουθεί εξατομικευμένες παρεμβάσεις ανάλογα με τις ανάγκες των κρατουμένων και του εκάστοτε σωφρονιστικού καταστήματος. Σήμερα στο πρόγραμμα συμμετέχουν περισσότερες από 128 φυλακές.

Το περιβάλλον της φυλακής ως μέσω προστασίας και προαγωγής της ψυχικής  υγείας πραγματεύεται το πρόγραμμα Εnhancing the Healing Enviroment το οποίο ξεκίνησε βελτιώνοντας το περιβάλλον των τμημάτων οξέων στα νοσοκομεία και επεκτάθηκε για να βελτιώσει  τα περιβάλλοντα όπου παρέχονται υπηρεσίες υγείας σε κρατούμενους. Στις καλές πρακτικές του άξονα τριτοβάθμιας περίθαλψης περιλαμβάνονται και τα προγράμμτα που προωθούν και ενισχύουν τη θέση αποφυλακισμένων ατόμων στην αγορά εργασίας.

Σε ένα ευρύτερο επίπεδο οι συγγραφείς καταλήγουν στο ότι τα πιο αποτελεσματικά προγράμματα που σχετίζονται με την απασχόληση των πρώην κρατουμένων στο Η.Β. και τις Η.Π.Α μοιράζονται τα παρακάτω κοινά χαρακτηριστικά:

·        Απευθείας συνδέσεις με τους εργοδότες ώστε να διευκολύνεται η αναζήτηση εργασίας και να υπερσκελίζονται οι προκαταλήψεις

·        Συνεχής υποστήριξη τόσο των απασχολούμενων όσο και των εργοδοτών

·        Διασύνδεση της φυλακής με την κοινότητα

·        Ανταπόκριση στις σύνθετες ανάγκες

Κλπ.

Υλοποιώντας την ατζέντα

Επενδύοντας πόρους

Υπάρχουν σημαντικοί πόροι «εγκλωβισμένοι» στο σύστημα ποινικής δικαιοσύνης που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν πιο αποτελεσματικά. Μεσοπρόθεσμες επενδύσεις μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την υποστήριξη των οικογενειών και τη διευκόλυνση των μεταβάσεων εντός και εκτός της φυλακής. Οι πόροι που καταναλώνονται για την ανέγερση νέω φυλακών μπορούν να επενδυθούν πιο επικερδώς-με όρους δημόσιας υγείας - προς το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης για πιο cost-effective παρεμβάσεις.

Οι μελέτες του Ινστιτούτου δημόσιας πολιτικής της Ουάσιγκτον υπογραμμίζουν κάποιες σημαντικές εξοικονομήσεις που μπορούν να γίνουν. Πραγματοποίησαν συστηματικές ανασκοπήσεις και μετααναλύσεις τεκμηριωμένων cost-effective παρεμβάσεων για την μείωση της παραβατικότητας. Εκτιμούν τα οφέλη από τη σκοπιά των φορολογουμένων πολιτών και των θυμάτων της εγκληματικότητας υποθέτοντας ότι αν ένα πρόγραμμα μπορεί να επιτύχει στατιστικώς σημαντική μείωση των δεικτών υποτροπής, οι φορολογούμενοι θα πληρώνουν λιγότερα για το σύστημα ποινικής δικαιοσύνης. Παρομοίως εάν ένα πρόγραμμα συνεισφέρει στη μείωση της παραβατικότητας θα υπάρχουν και λιγότερα θύματα.

Τα ευρήματα 25 ερευνητικών εργασιών για τα προγράμματα γνωσιακής-συμπεριφοριστικής προσέγγισης σε ενήλικους παραβάτες στο πλαίσιο της φυλακής και σε κοινοτικό επίπεδο έδειξαν μια προσδοκώμενη μείωση των δεικτών υποτροπής της τάξης του 6,9%. Κατά μέσο όρο τα προγράμματα αυτά σχηματίζουν ομάδες των 10-15 ατόμων, περιλαμβάνουν 40-60 ώρες θεραπείας και κοστίζουν 107$/άτομο. Η μείωση των υποτροπών κατά 6,9% επιφέρει οφέλη σχετιζόμενα με τον κύκλο ζωής της τάξης των 15.469$.

7 αυστηρές αξιολογήσεις της functional family therapy βρήκαν ότι κατά μέσο όρο τα προγράμματα αυτής της προσέγγισης μπορούν να μειώσουν τις πιθανότητες υποτροπής στη ζωή ενός νεαρού παραβατή κατά 18,1% ενώ το ίδιο άτομο απουσία παρέμβασης παρουσιάζει κατά 70% πιθανότητα υποτροπής. Ο θεραπευτής της προσέγγισης αυτής εργάζεται για 3 μήνες με νεαρούς παραβάτες και τις οικογένειες τους και το κόστος ανέρχεται στα 2.380$/συμμετέχοντα. Το κόστος είναι υψηλότερο καθώς οι παρεμβάσεις γίνονται ένας προς έναν. Η αναμενόμενη μείωση των δεικτών υποτροπής κατά 18,1% επιφέρει οφέλη 52.156$ στον κύκλο ζωής υπολογιζόμενα βάσει του ποσού της φορολογίας και του κόστους των θυμάτων της παραβατικότητας που εξοικονομείται μέσω της μειωμένης εκδήλωσης παραβατικών συμπεριφορών σε μακροπρόθεσμο επίπεδο. Επομένως, το όφελος όσον αφορά το σύστημα ποινοικής δικαιοσύνης αναμένεται να είναι της τάξης των 49.776$/ανήλικο παραβάτη.

Παρόμοια ευρήματα υποστηρίζονται και από άλλες μελέτες με πιο χαρακτηριστικές ίσως εκείνες που αφορούν τις πρώιμες παρεμβάσεις σε παιδιά και νέους με διαταραχές διαγωγής και αντικοινωνική διαταραχή προσωπικότητας .

Στην καλύτερη τους εκδοχή τα προγράμματα παρέμβασης μπορούν να μειώσουν την παραβατικότητα κατά 50% -ίσως και περισσότερο- ενώ εκείνα που στοχεύουν στην πρόληψη κατά την πρώιμη παιδική ηλικία έχουν φανεί να είναι τα πιο αποτελεσματικά.

Μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα προσέγγιση στη μείωση των υποτροπών αφορά τη χρήση Δεσμών Κοινωνικής Επίδρασης (Social Impact Bonds). Πρόκειται ουσιαστικά για ένα είδος συμβολαίου μεταξύ ενός δημόσιου φορέα και ιδιωτών επενδυτών όπου οι τελευταίοι δεσμεύευονται να πληρώσουν για ένα επιθυμητό κοινωνικά αποτέλεσμα. Το κεφάλαιο των επενδύσεων χρησιμοποιείται για τη χρηματοδότηση οργανισμών που εφαρμόζουν τεκμηριωμένα αποτελεσματικές παρεμβάσεις. Αν οι παρεμβάσεις επιφέρουν μείωση της παραβατικότητας ή των υποτροπών  και άρα κέρδος για τον δημόσιο τομέα τότε, οι επενδυτές παίρνουν πίσω τα χρήματα τους συν το προσυμφωνηθέν ποσοστό επί των κερδών.

Συνέργιες

Είναι γεγονός ότι η συνεργασία ανάμεσα στους τομείς της δημόσιας υγείας και της ποινικής δικαιοσύνης είναι ακόμα υπό ανάπτυξη. Η δουλειά που πρέπει να γίνει προς αυτή την κατέυθυνση είναι αρκετά επίπονη και περίπλοκη καθώς απαιτεί κατανόηση του τρόπου με τον οποίο μπορούν να επιτευχθούν αλλαγές  σε υπηρεσίες όπου κυριαρχούν πολύ διαφορετικές αξίες και κουλτούρες.

Υπάρχει μια ποικιλία προσεγγίσεων που μπορούν να αναπτύξουν τη γνώση και τις δεξιότητες των επαγγελματιών δημόσιας υγείας, όπως η ανάδειξη του θέματος σε συνέδρια και σεμινάρια, η θεσμοθετημένη εκπαίδευση και εποπτεία όσων προκειται να εργαστούν εντός του συστήματος ποινικής δικαιοσύνης, κ.α.. Με παρόμοιο τρόπο οι συγγραφείς αναφέρονται στις δυνατότητες ανάπτυξης συνεργασιών σε τοπικό επίπεδο αναφέροντας χαρακτηριστικά την πρόσφατη πρωτοβουλία του προγράμματος Total Place όπου αναπτύχθηκε μια συνεργατική προσέγγιση στους άξονες της περιβαλλοντικού σχεδιασμού και της παροχής υπηρεσιών υγείας.

Συμπεράσματα

Είναι σαφές ότι οι αιτίες της παραβατικότητας, της ψυχικής ασθένειας και σε ένα ευρύτερο επίπεδο του κοινωνικού αποκλεισμού αλληλοδιαμορφώνονται και αλληλεπιδρούν σε πολλά σημεία. Τα συστήματα υγείας και ποινικής δικαιοσύνης έχουν αρκετές φορές συγκλίνει προκειμένουν να ανταποκριθούν στις ανάγκες των ψυχικά πασχόντων παραβατών όμως τώρα χρειάζεται να δοθεί ιδιαίτερη έμφαση αφενός μεν  σε πολιτικές πρόληψης τόσο της ψυχικής ασθένειας όσο και της παραβατικότητας και αφετέρου στην προαγωγή της ψυχικής υγείας όσων έχουν ήδη εμπλακεί στο σύστημα ποινικής δικαιοσύνης.

Οι συγγραφείς καταλήγουν στο εξής ερώτημα:

«Τι θα χρειαζόταν να κάνουμε για να εξασφαλίσουμε ότι ο μέγιστος αριθμός των παιδιών μέχρι την ηλικία των 21 θα χαίρει σωματικής και συναισθηματικής υγείας – θα είναι έτοιμοι να εργαστούν, να αναπτύξουν ποιοτικές σχέσεις και θα είναι ικανοί να υποστηρίξουν αποτελεσματικά τις μελλοντικές γενιές;»

Πηγή, πρωτότυπο άρθρο και βιβλιογραφία: http://www.centreformentalhealth.org.uk/criminal_justice/index.aspx