Πρόληψη της Αυτοκτονίας και των αυτοτραυματισμών στα καταστήματα κράτησης

Εγχειρίδια του Σχεδίου Δράσης "Παρέμβαση στο Κατάστημα Κράτησης Γυναικών Ελεώνα Θηβών-Πρόγραμμα Δεινομάχη"

Στο πλαίσιο του Σχεδίου Δράσης " Παρέμβαση στο Κατάστημα Κράτησης Γυναικών Ελεώνα Θηβών - Πρόγραμμα Δεινομάχη" δημιουργήθηκαν τα εγχειρίδια "Ψυχοκοινωνικό Προφίλ των κρατουμένων γυναικών και η διάσταση του φύλου κατά την υποστήριξη τους" και «Πρόληψη της αυτοκτονίας και των αυτοτραυματισμών στα καταστήματα κράτησης». Το Σχέδιο Δράσης υλοποιείται από την ΚΛΙΜΑΚΑ  στο πλαίσιο της πράξης 3.2.4 «Υποστήριξη των μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (Γυναικείων Οργανώσεων) Α’ & Β’ Κύκλος του Ε. Π. Διοικητική Μεταρρύθμιση 2007-2013 - με δικαιούχο την Ειδική Υπηρεσία Συντονισμού, Διαχείρισης και Εφαρμογής Συγχρηματοδοτούμενων Δράσεων του Υπουργείου Εσωτερικών (ΕΥΣΥΔΕ-ΥΠΕΣ) και σε συνεργασία με το Κατάστημα Κράτησης Γυναικών Ελεώνα Θηβών. 

Στους παρακάτω συνδέσμους μπορείτε να βρείτε τα εγχειρίδια σε ηλεκτρονική μορφή. 

Πρόληψη της Αυτοκτονίας και των Αυτοτραυματισμών στα Καταστήματα Κράτησης

Το Ψυχοκοινωνικό προφιλ των κρατούμενων γυναικών και η διάσταση του φύλου κατά την υποστήριξη τους

Αυτοκτονίες: Οι αόρατοι θάνατοι των φυλακών

Άνδρας κρατούμενος στο ψυχιατρικό νοσοκομείο του Κορυδαλλού απαγχονίστηκε αυτή την Τρίτη στο κελί του κατά τις νυχτερινές ώρες, χωρίς να γίνει αντιληπτός από το προσωπικό και τον συγκρατούμενο του. Μία ακόμη αυτοκτονία που δεν αποτέλεσε έκπληξη για κανέναν από τους εμπλεκόμενους. Σε προηγούμενη ανακοίνωση είχαμε αναφερθεί στην υψηλή συχνότητα αυτοκτονικών συμπεριφορών στα καταστήματα κράτησης, στην αναγκαιότητα δημιουργίας νέων δομών και υπηρεσιών για κρατούμενους που αντιμετωπίζουν προβλήματα ψυχικής υγείας, στην σημασία της  εκπαίδευσης του προσωπικού στην αναγνώριση και αντιμετώπιση της αυτοκτονικότητας καθώς και στην αναγκαιότητα περιορισμού της πρόσβασης σε θανατηφόρα μέσα.

Ειδικότερα, για τους κρατούμενους που βρίσκονται σε ψυχιατρικά νοσοκομεία ο κίνδυνος αυτοκτονίας είναι έως και πέντε φορές υψηλότερος σε σχέση με τους κρατούμενους που βρίσκονται στα Καταστήματα Κράτησης γεγονός που καταδεικνύει τις αυξημένες ανάγκες των ψυχικά πασχόντων που εμπλέκονται με τον νόμο. Στο Δίκτυο Καταγραφής της ΚΛΙΜΑΚΑ αναφέρθηκαν μόνο 10 αυτοκτονίες κρατουμένων από το 2013 έως και σήμερα. Πρόκειται για 9 άντρες και μία γυναίκα που αυτοκτόνησαν με απαγχονισμό.  Οι αριθμοί αυτοί δεν υποκαθιστούν την επίσημη καταγραφή που θα έπρεπε να υπάρχει, ούτε και θεωρείται ότι ανταποκρίνονται στο πραγματικό σύνολο των αυτοκτονιών που συνέβησαν στο ανωτέρω διάστημα.

Η συντριπτική πλειοψηφία των αυτοκτονιών θα μπορούσε να είχε προληφθεί και προς την κατεύθυνση αυτή, το Κέντρο Πρόληψης της Αυτοκτονίας της ΚΛΙΜΑΚΑ στο πλαίσιο μια ολοκληρωμένης παρέμβασης, έχει προτείνει τη διενέργεια ψυχολογικών αυτοψιών ως ένα σημαντικό μέτρο πρωτογενούς πρόληψης, δεδομένου ότι παρέχει πολύτιμες πληροφορίες σχετικά με τους παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο αυτοκτονίας. Επιπλέον, υλοποιούνται κύκλοι σεμιναρίων και εισηγήσεων για την πρόληψη της αυτοκτονίας στα σωφρονιστικά καταστήματα. Λόγω του περιορισμένου εύρους της θεματολογίας των μαθημάτων της Σχολής Σωφρονιστικών Υπαλλήλων οι συμμετέχοντες μας έχουν μεταφέρει τις ελλείψεις στην εκπαίδευση και υποστήριξη τους καθώς και την αναγκαιότητα θεσμοθετημένης επιμόρφωσης τους σε θέματα που αφορούν την ψυχική υγεία και την πρόληψη των αυτοκτονιών και των αυτοτραυματισμών.

Η ΚΛΙΜΑΚΑ είναι ένας κοινωνικός φορέας, μη κυβερνητικός οργανισμός που ιδρύθηκε το 2000 και δραστηριοποιείται τόσο στην παροχή υπηρεσιών ψυχικής υγείας όσο και στην υλοποίηση προγραμμάτων κοινωνικής ενσωμάτωσης αποκλεισμένων πληθυσμιακών ομάδων στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Σε ένα πρώτο επίπεδο οι δράσεις και τα προγράμματα του φορέα στοχεύουν στην πολύπλευρη ενδυνάμωση των κοινωνικά αποκλεισμένων στις κατευθύνσεις: της υιοθέτησης ενεργού ρόλου απέναντι στη ζωή, της υπεύθυνης διεκδίκησης των δικαιωμάτων, της σταδιακής αυτονόμησης και της ισότιμης ένταξης στον κοινωνικό ιστό.

Απώτεροι στόχοι των δράσεων του φορέα αποτελούν:

∙ Η ανάπτυξη του ανθρώπινου και κοινωνικού κεφαλαίου για την αντιμετώπιση του κοινωνικού αποκλεισμού.

∙ Η ισότητα των ευκαιριών πρόσβασης και απολαβής των κοινωνικών αγαθών

∙ Η προαγωγή της ψυχικής υγείας

∙ Η αύξηση της κοινωνικής συνοχής και αλληλεγγύης

Η ΚΛΙΜΑΚΑ λειτουργεί από το 2007, τη Γραμμή Παρέμβασης για την Αυτοκτονία με το νούμερο 1018. Η Γραμμή λειτουργεί σε εικοσιτετράωρη βάση, 7 ημέρες την εβδομάδα και δέχεται κλήσεις από κινητό ή σταθερό τηλέφωνο, από όλες τις περιοχές της Ελλάδας, με αστική χρέωση. Οι κλήσεις είναι ανώνυμες και εμπιστευτικές.

Απευθύνεται σε:  

-        Ανθρώπους που σκέφτονται να αυτοκτονήσουν

-        Ανθρώπους που έχουν αποπειραθεί να αυτοκτονήσουν στο παρελθόν

-        Ανθρώπους με αυτοκαταστροφική συμπεριφορά

-        Ανθρώπους που βιώνουν την απώλεια ή ανησυχούν για κάποιο δικό τους άνθρωπο

Η Γραμμή Παρέμβασης για την Αυτοκτονία εντάσσεται από τον Απρίλιο του 2012 στο πλαίσιο του Κέντρου Ημέρας για την Πρόληψη της Αυτοκτονίας, το οποίο λειτουργεί από την ΚΛΙΜΑΚΑ, με την υποστήριξη του Υπουργείου Υγείας. Στο Κέντρο Ημέρας για την Πρόληψης της Αυτοκτονίας, ειδικά εκπαιδευμένοι, επαγγελματίες ψυχικής υγείας αναλαμβάνουν την θεραπευτική αντιμετώπιση ατόμων που έχουν εκδηλώσει αυτοκτονική συμπεριφορά. Επίσης, η ΚΛΙΜΑΚΑ αναπτύσσει ένα σύνολο δράσεων εκπαίδευσης, ενημέρωσης – ευαισθητοποίησης καθώς και ερευνητικό έργο, ενώ συμμετέχει, ως οργανωτικό μέλος,  και εθνικός αντιπρόσωπος φορέας, στη Διεθνή Ένωση για την Πρόληψη της Αυτοκτονίας (International Association for Suicide Prevention - IASP), φορέας ο οποίος αποτελεί το ανώτερο όργανο για την  κατάρτιση στρατηγικών στον τομέα της πρόληψης αλλά και των ερευνητικών διαδικασιών, σε καθεστώς συνηγορίας με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας.

Πρόληψη και αποτροπή αυτοκτονιών στα κρατητήρια Αστυνομικών Τμημάτων

 Προ ημερών το προσωπικό της Κινητής Μονάδας Ψυχικής Υγείας ΝΑ Κυκλάδων κλήθηκε να συνδράμει στην αντιμετώπιση ενός περιστατικού που κρατούνταν  σε συνθήκες υπερπληθυσμού στο αστυνομικό τμήμα ενός νησιού που εμπίπτει σητν ακτίνα ευθύνης της Κινητής Μονάδας. Το εν λόγω περιστατικό χρειάστηκε να μεταφερθεί και να αντιμετωπισθεί στο Νοσοκομείο καθότι παρουσιάζε έντονο αυτοκτονικό ιδεασμό. 

Με αφορμή το ανωτέρω περιστατικό καθώς και την  πρόσφατη δημοσίευση της αυτοκτονίας αλλοδαπού κρατούμενου μέσα σε αστυνομικό τμήμα επαναφέρουμε το επιτακτικό ζήτημα της πρόληψης των αυτοκτονιών σε κρατητήρια.  

Η αυτοκτονία είναι η συχνότερη αιτία θανάτου σε αστυνομικά κρατητήρια. Τα αστυνομικά κρατητήρια, όπως και τα σωφρονιστικά καταστήματα, οφείλουν να βρίσκονται σε ένα καθεστώς ασφάλειας και προστασίας της υγείας του κρατουμένου πληθυσμού, γεγονός το οποίο διαταράσσεται με την αυτοκτονία ή την απόπειρα αυτοκτονίας ενός κρατουμένου. Αφενός, αυτού του τύπου τα περιστατικά πυροδοτούν το ενδιαφέρον των μέσων ενημέρωσης, αφετέρου, αποτελούν ιδιαιτέρως στρεσογόνα γεγονότα τόσο για τους άλλους κρατούμενους όσο και για το προσωπικό των αστυνομικών τμημάτων, το οποίο καλείται να ανταπεξέλθει στην ανάληψη ευθύνης για ένα συμβάν, το οποίο, δεδομένων των υφιστάμενων συνθηκών, πιθανώς να μην ήταν δυνατό να αποτραπεί.

          Ως εκ τούτου, οι προληπτικές των αυτοκτονιών παρεμβάσεις είναι επωφελείς όχι μόνο για τον κρατούμενο πληθυσμό και την προστασία αυτού, αλλά και για την ίδια τη λειτουργία, των αστυνομικών κρατητηρίων, εν προκειμένω, και του αστυνομικού προσωπικού. Σε αυτό το πλαίσιο, παγκοσμίως, υπάρχει μία συνεχής αναζήτηση και εφαρμογή μέτρων για την πρόληψη των αυτοκτονιών στα σωφρονιστικά καταστήματα και στα αστυνομικά κρατητήρια.

  Η ΚΛΙΜΑΚΑ έχει προβεί επανηλειμμένως σε θεσμικές προτάσεις που αφορούν ολοκληρωμένες παρεμβάσεις για την πρόληψη των αυτοκτονιών κρατουμένων και έχει  καταρτίσει λεπτομερές σχέδιο δράσης πρόληψης με βασικούς άξονες:

-      την  εκπαίδευση του αστυνομικού προσωπικού στην αναγνώριση των κρατουμένων –          υψηλού κινδύνου αυτοκτονικότητας

-       τη  διαχείριση του υπερπληθυσμού κρατουμένων στα αστυνομικά κρατητήρια

-       τις τεχνικές προδιαγραφές  των κρατητηρίων  

 Επιπροσθέτως, σε μια προσπάθεια ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης του προσωπικού των Α.Τ. και των σωφρονιστικών καταστημάτων έχει κυκλοφορήσει «Οδηγός πρόληψης της αυτοκτονίας κρατουμένων» (διατίθεται δωρεάν στην ιστοσελίδα http://www.suicide-help.gr/).

 

Κλειστά Παιδαγωγικά Κέντρα στη Γαλλία

της Δήμητρας Λουζιώτου

Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Ψυχολογίας 

Παμεπιστημίου Paris13

Τον Ιανουάριο του 2003 το Υπουργείο Δικαιοσύνης της Γαλλίας αποφάσισε ότι όλοι οι φορείς ή εταιρείες που είναι ικανές να προσφέρουν, εκ των εξώθεν, κοινωνικές υπηρεσίες, πρέπει να δημιουργήσουν, εν πρώτοις πειραματικά, Κλειστά Παιδαγωγικά Κέντρα, τα λεγόμενα Centers Educatifs Fermees, (C.E.F.) που μπορούν να φιλοξενούν και να διαπαιδαγωγούν ανήλικους που έχουν αναπτύξει αντικοινωνικές συμπεριφορές ή παραπτοματικές πράξεις.

Μετά από πολυάριθμες συσκέψεις και σημαντικές συζητήσεις πάνω στους τρόπους και τις διαδικασίες λειτουργίας ενός  “Κλειστού “ Κέντρου για την υποδοχή ανηλίκων με προβλήματα συμπεριφοράς, η κυβέρνηση πρότεινε καινούριες κατευθύνσεις αντιμετώπισης τους. Τα Κλειστά Παιδαγωγικά Κέντρα θα φιλοξενούν και θα παρέχουν υπηρεσίες μόνο σε ανηλίκους οι οποίοι βρίσκονται εκτεθειμένοι σε κάθε μορφής κρίση ή κίνδυνο ή παρουσιάζουν εύθραστες συμπεριφορές.

Σύμφωνα με αυτή την απόφαση, οι προυποθέσεις προστασίας των ανηλίκων 13 έως 16 χρονών διαφοροποιούνται ως προς τον σημασιολογικό τρόπο αντιμετώπισής τους, σε σχέση με αυτή των ανηλίκων 16 έως 18 χρονών, δίνοντας έμφαση σε αυτό που αφορά τη σχολική δραστηριότητα και τον επαγγελματικό προσανατολισμό. Επίσης, κάθε Παιδαγωγικό Κέντρο είναι εντεταλμένο να θεμελιώσει την δική του αντίληψη λειτουργίας τους, υπολογίζοντας πάντα τη διαφορετικότητα των ηλικιών. Αυτή η κυβερνητική πρόταση επιμένει, ίσως, στην αναγκαιότητα μιας διαρκούς λειτουργίας για την συνεχή υποδοχή των ανηλίκων στα Κέντρα. Δηλαδή, να είναι πάντα ανοιχτά στην υποδοχή ανηλίκων που βρίσκονται σε κρίση ανεξάρτητα αν υπάρχει ή όχι κενή θέση στα Κέντρα.

Όταν οι ανήλικοι είναι ήδη εγκατεστημένοι μέσα σε ένα Κλειστό Παιδαγωγικό Κέντρο τίθεται  άμεσα σε εφαρμογή το πλαίσιο προστασίας τους από το σώμα της δικαιοσύνης, με απόφαση: ‘’Μοναδική πηγή παροχής φροντίδας για θέσεις ανηλίκων στους κόλπους των Κέντρων’’. Αυτό το πλαίσιο αφορά μόνο τους ανηλίκους οι οποίοι είναι τοποθετημένοι στα Κέντρα.

Στην περίπτωση της τοποθέτησης ενός ανηλίκου σε ένα Κέντρο διερευνάται άμεσα το ιστορικό και το περιβάλλον του από διαφορετικές πηγές έρευνας, έτσι ώστε, να κινηθεί η διαδικασία συμβουλίου (Παιδαγωγών και Δικαστών Ανηλίκων) και να αποφασιστεί ή ένταξή  του σε πρόγραμμα προετοιμασίας, εν πρώτοις, για μια εισαγωγή και παραμονή, κατά δεύτερον, στα Κλειστά Παιδαγωγικά Κέντρα. Μερικές φορές, αυτή η διαδικασία λαμβάνει χώρα αναδρομικά όταν κρίνεται απαραίτητη η άμεση εισαγωγή του στο Κέντρο.

Τα Κλειστά Παιδαγωγικά Κέντρα είναι γνωστά για τη διαρκή προσπάθεια ψυχοσυναισθηματικής και ψυχοκοινωνικής ανάπτυξης και εξελισιμότητας των νέων. Προσφέρουν τη δυνατότητα να ζουν οι ανήλικοι σε ένα ασφαλές περιβάλλον όπου οι συμπεριφορές, αλλά και οι αντικοινωνικές ενέργειές τους, να είναι υπό την επίβλεψη και φροντίδα ειδικών παιδαγωγών ενώ παράλληλα προετοιμάζονται για μια ομαλή επανένταξη στο οικογενειακό και κοινωνικό τους περιβάλλον.

Τα Κλειστά Παιδαγωγικά Κέντρα λειτουργούν για όλες τις ηλικίες και φιλοξενούν 6 έως 10 ανηλίκους. Η παραμονή προσφέρεται για μια περίοδο έως και 6 μηνών, με δυνατότητα ανανέωσής της αν χρειαστεί, για 6 ακόμα μήνες. Μέσα από μια σύντομη ματιά, αυτά τα κέντρα φαίνεται να έχουν ένα σταθερό αντικείμενο: Εργασία πάνω στην προσωπικότητα του ανήλικου και στην ατομική του ανάπτυξη και εξέλιξη. Εργάζονται αυστηρά, τόσο πάνω στο ατομικό και ψυχολογικό πλάνο του ανηλίκου, όσο και σε αυτό της οικογένειας και του κοινωνικού του περιβάλλοντος.

Κάθε μορφής έρευνες, που αφορούν το ανήλικο και την οικογένεια του, λαμβάνουν  χώρα στο περιβάλλον του (σπίτι, σχολείο, γειτονιά) με τρόπο συστηματικής γνώσης, ικανότητας και εμπειρίας και σαφώς θεμελιωμένες πάνω στη έννοια του σεβασμού των δυνατοτήτων και των ικανοτήτων τους.

Τα Κλειστά Παιδαγωγικά Κέντρα προορίζονται για τη φιλοξενία των ανηλίκων που βρίσκονται σε πολύ δύσκολη θέση, σε κίνδυνο η κρίση και με ανοιχτά νομικά προβλήματα. Αυτά τα κέντρα έχουν τη δυνατότητα να φιλοξενούν 6 έως 10 ανηλίκους παραβάτες το καθένα. Κάθε ανήλικος θα πρέπει να είναι φιλοξενούμενος σε ατομικό δωμάτιο και να διαθέτει εξοπλισμό ειδών υγιεινής. Ωστόσο, τα μέλη της εκπαιδευτικής ομάδας έχουν μια συνεχή πρόσβαση στα δωμάτιά τους. Όλοι οι ανήλικοι που εντάσσονται στα Κλειστά Παιδαγωγικά Κέντρα, με την άφιξή τους, τους προτείνεται ένα πλήρες πρόγραμμα εργοθεραπείας και εκπαίδευσης (φυσικής και πνευματικής υγείας). Τους προτείνεται επίσης και πρέπει και οι ίδιοι να συμφωνήσουν, ότι θα ακολουθήσουν τις φροντίδες που κρίνονται απαραίτητες για την υλοποίηση αυτού του προγράμματος. Επιπλέον, κάθε ανήλικος που αντιμετωπίζει αποκλίνουσες συμπεριφορές (ναρκωτικά, κάπνισμα, αλκοόλ, φάρμακα) του προτείνεται μια θεραπεία που προσβλέπει στην αποτοξίνωσή του.

Παιδιά με Μαθησιακές Δυσκολίες και Παραβατική Συμπεριφορά: Η Βιωματική Σχέση μέσα από τις Διηγήσεις Κακοποιημένων Γονέων

Μαρία, Χ. Δροσινού,
Πάρεδρος Ειδικής Αγωγής Π.Ι., Διδάκτορας ψυχολογίας
Πρακτικά της ημερίδας "Κακοποίηση του παιδιού:
Δυνατότητες Πρόληψης και Κοινωνική πολιτική"

 

Περίληψη: Η παρούσα μελέτη επιχειρεί να συζητήσει το πρόβλημα των μαθησιακών δυσκολιών και της παραβατικής συμπεριφοράς των παιδιών, συζητώντας με κακοποιημένους γονείς. Οι μαθησιακές δυσκολίες εμπλέκονται με τα προβλήματα παραβατικής συμπεριφοράς στα παιδιά, από τις μικρές ηλικίες (4,6-10 χρόνων). Αυτές συνεξετάζονται μέσα από μια σειρά παραγόντων. Αρκετοί δεν έχουν επιστημονικά εξηγηθεί. Αλλά και από αυτούς, που έχουν  αποκωδικοποιηθεί, κάποιοι όπως η κακοποίηση, παραμένουν ‘’κρυφό μυστικό’’ . Αυτό δεν κοινοποιείται ούτε μεταξύ των  μελών της οικογένειας.

Λέξεις κλειδιά: Μαθησιακές δυσκολίες, προβλήματα παραβατικής συμπεριφοράς στα παιδιά, κακοποίηση 

Εισαγωγή

Το πρόβλημα της παιδικής παραβατικότητας  αποσιωπάται σαν  ‘’κρυφό μυστικό’’ στο χώρο τόσο των εκπαιδευτικών όσο και των γονιών, οι οποίοι  αποφεύγουν να το συζητούν. Οι μαθησιακές δυσκολίες όπου και όταν αυτές  συνυπάρχουν αποσιωπούνται σκόπιμα. H εκπαιδευτική κινητοποίηση για τα  παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες και προβλήματα παραβατικής συμπεριφοράς  είναι ανεπαρκής. Ωστόσο, αξίζει να αναφέρουμε ότι σε επίπεδο μεμονομένων σχολείων συναντήσαμε στα πλαίσια της παρούσας μελέτης συλλόγους διδασκόντων με διαφορετική προσέγγιση. Παραθέτουμε απόσπασμα από τα πρακτικά της συζήτησης σε δημοτικό δημόσιο σχολείο με θέμα τις κλοπές στα σούπερ μάρκετ τριών εννιάχρονων μαθητών, οι οποίοι είχαν μεγάλες δυσκολίες στη μάθηση. Ο σύλλογος διδασκόντων στη συζήτηση του προβλήματος, καταθέτει παιδαγωγική πρόταση με σκοπό που συνοψίζεται στη φράση:‘’Να προλάβουμε εμείς σαν σχολείο πριν μας προλάβει η φυλακή’’….Η προληπτική νοηματοδότηση του φαινομένου μέσα και έξω από το σπίτι, τοποθετεί την αντιμετώπιση της παιδικής παραβατικότητας στο φυσιολογικό κοινωνιοποιητικό χώρο, το σχολείο με την έγκαιρη σχολική παρέμβαση και υποστήριξη των παιδιών με προβλήματα παραβατικής συμπεριφοράς στις μικρές ηλικίες. Το πρόβλημα της παιδικής Παραβατικότητας κατανοείται σε σχέση με την ανάπτυξη της προσωπικότητας του παιδιού. Οι κοινωνικές διαφορές και ρήξεις, οι ψυχικές διαταραχές χρεώνονται την ερμηνεία του φαινομένου. Η διάκριση του κοινωνικού από το ψυχικό γεγονός ορίζεται με βάση το προσωπικό βίωμα κάθε παιδιού. Παράδειγμα το παιδί που μεγαλώνει σε πυκνοκατοικημένη και υποβαθμισμένη περιοχή η παραβατική συμπεριφορά είναι τρόπος ζωής. Η έννοια της παραβατικής συμπεριφοράς δεν αναφέρεται κατα ανάγκην και σε  διαταραγμένη ψυχοπαθολογική προσωπικότητα.

Οι Μαθησιακές δυσκολίες είναι άμεσα συνδεδεμένες με το τι συμβαίνει και το τι εννοούμε Βασική Μαθησιακή διαδικασία. Η ελληνική κλασσική αρχαιότητα, νοηματοδοτεί με τη φιλοσοφία του Σωκράτη τη διαθεσιμότητα για μάθηση με τις φράσεις ‘’Ουδείς εκών κακός΄΄ και ‘’ γηράσκω αεί διδασκόμενος’’ . Έτσι η Βασική Μαθησιακή διαδικασία αναδεικνύει σε αγαθό την πολυπλοκότητα και την πολυσημαντικότητα της ανθρώπινης ύπαρξης ακόμη και στο επίπεδο των δυσκολιών μάθησης. Η ψυχαναλύτρια Φραγκοπούλου στο άρθρο της ‘’όρια του Σωκρατικού ειδέναι κατά το ‘’Συμπόσιο’’ του Πλάτωνα και το σύμπτωμα στην Ψυχανάλυση’’ στο περιοδικό ‘’ η σφίγγα’’ περιγράφει την διαλεκτική μέθοδο μέσα από το διάλογο περί αγάπης, περί έρωτος και περί της σχέσης του με την Ηθική. Γεγονός που επιβεβαιώνεται μέχρι τις μέρες μας, και δεν μας επιτρέπει την ρατσιστική περιχαράκωση του φαινομένου της παιδικής παραβατικότητας κάτω από λογικές ερμηνείας που εξυπηρετούν ρευστά οικονομίστικα συμφέροντα και την ανάγκη τους για κοινωνική ένταξη. 

Η έρευνα για τη Παραβατική συμπεριφορά στα παιδιά.

Τις τελευταίες δεκαετίες έχει σημειωθεί μια διαρκώς αυξανόμενη έρευνα γύρω από τη παραβατική συμπεριφορά και τις μαθησιακές δυσκολίες των παιδιών. Η παρούσα είναι μακρόχρονη μελέτη των προβλημάτων που συναντούν μικροί μαθητές στο σχολείο, κατ’ αρχή. Αυτή προέκυψε από τυχαία ‘ύποπτα’ ευρήματα δίπλα στην πειραματική έρευνα δράσης και εφαρμογής διδακτικής μεθοδολογίας σε ειδικά σχολεία και ειδικές τάξεις. Η έρευνα ξεκίνησε το 1984, από το Ειδικό δημοτικό σχολείο του Αιγάλεω και συνεχίζεται μέχρι σήμερα.

1η υπόθεση:
Άγχος Μετατραυματικής Διαταραχής στους γονείς (Posttraumatic Stress Disorder in Parents)

Οι περιβαντολλογικοί παράγοντες συνδέονται άμεσα με την παραβατική συμπεριφορά. Ειδικότερα όταν αυτοί αναφέρονται στο Άγχος Μετατραυματικής Διαταραχής στους γονείς και τα προβλήματα διαταραχών στη συμπεριφορά  των παιδιών. Οι γονείς με Άγχος Μετατραυματικής Διαταραχής που έχουν βιώσει κακοποίηση δημιουργούν ψευδείς μη κοινωνικοποιητικές δομές συμπεριφοράς.  

Αυτή καταγράφεται σε οικογένειες κατώτερης και μεσαίας κοινωνικοοικονονικής στάθμης, στις οποίες οι ενδοσυζυγικές σχέσεις χαρακτηρίζονται από οικογενειακή βία, αδιαφορία, ψυχρότητα και απόσταση. Η οικογενειακή δομή χαρακτηρίζεται από ασάφεια και ανεπάρκεια και συχνά οι ενδογονεικές σχέσεις λειτουργούν με υποκατάστατα γιατί οι φυσικοί γονείς κακοποιούν τα παιδιά τους παραμελώντας τις υποχρεώσεις τους απέναντι σε αυτά ή τα εγκαταλείπουν στην αδυναμία να διεκπεραιώσουν την ανάληψη των γονεικών τους ευθυνών. Η γονεική απόρριψη στιγματίζει την παιδική ψυχή και την τραυματίζει ανεπανόρθωτα για την εξέλιξη της προσωπικότητας. Η συναισθηματική στήριξη συχνά προέρχεται από το περιβάλλον της φτωχογειτονιάς, τις παιδικές χαρές των πυκνοκατοικημένων πολυκατοικίων η οποία τα υποχρεώνει να συμμορφώνονται βιωματικά σε τρόπους και κανόνες έξω από την οικογένεια.

2η υπόθεση: Ψυχοπαιδαγωγικές στρατηγικές και εναλλακτικές διδακτικές προσεγγίσεις.

Οι ψυχοπαιδαγωγικές τεχνικές αναφέρονται στην ενεργοποίηση του γονεϊκού ρόλου στην εκπαίδευση του παιδιού με μαθησιακές δυσκολίες και προβλήματα συμπεριφοράς. Οι εναλλακτικές διδακτικές προσεγγίσεις στα πλαίσια της ειδικής αγωγής αξιοποιούν τις πληροφορίες από τα λεκτικοποιημένα βιώματα των γονέων στις διδακτικές προσεγγίσεις που επιχειρούνται σε παρεμβάσεις που αφορούν:

• μαθησιακές δυσκολίες μόνο
• προβλήματα συμπεριφοράς
• μαθησιακές δυσκολίες και προβλήματα παιδικής παραβατικότητας.

Grundtvig workshop: Theatre in Jail - an experience for life

Τελευταία ημέρα υποβολής αιτήσεων 30 Νοεμβρίου

Subject area: Artistic education, also including Arts and Crafts and Music, Inclusive approaches, Education in prisons or for social reinsertion of offenders.

Working language(s): EN

Target Group:All subjects interested in theatre, theatre in prison, social theatre, prison systems. Theatre operators,local authorities, social services, justice service operators. Members of theatre groups, associations,cultural organizations and/or social welfare groups. Citizens and volunteers without age limits and

without specific qualifications

Main activities Programme: Interactive practical workshop sessions in both the theatre and prison environments. Interactive meetings with experts and stakeholders on following themes: importance of local networks for theatre-in-prison activities, different ways of doing theatre-in-prison, pedagogical, therapeutic and artistic aspects. Meetings with Italy’s leading exponents and participants of theatre-in-prison programs.

Workshop Organiser: Associazione di promozione sociale Alpha Centauri

Where: Ferrara, Italy

When: 08/05/2011 - 14/05/2011

Contact details: Via Garibaldi, 55, 44100 Ferrara -FE, IT-ITALY, E-mail: dorafan@email.it

Περισσότερες πληροφορίες για το πρόγραμμα Grundtvig  

www.iky.gr

Δημόσια Υγεία και το σύστημα Ποινικής Δικαιοσύνης

Το κέντρο ψυχικής υγείας του Sainsbury στον άξονα της Δημόσιας Υγείας και Ποινικής Δικαιοσύνης εξέδωσε τον Ιούλιο του 2010 ένα έγγραφο θέσης που φέρει τον τίτλο «Προαγωγή και προστασία της ψυχική υγείας των παραβατών». Σκοπός του παρόντος άρθρου είναι η ανάδειξη μια σειράς καινοτόμων προγραμμάτων και παρεμβάσεων που στοχεύουν  σε ομάδες που διατρέχουν υψηλό κίνδυνο να βιώσουν κοινωνικό αποκλεισμό, αναπτύξουν προβλήματα ψυχικής υγείας και να εκδηλώσουν παραβατική συμπεριφορά.
Αναπτύσσει τις συζητήσεις που γεννήθηκαν το 2009 έπειτα από τις εισηγήσεις του καθηγητή Cheryl Easley κατά τις οποίες μίλησε για την φροντίδα υγείας στα σωφρονιστικά καταστήματα και για την ψυχική υγεία των παραβατών τονίζοντας τους λόγους για τους οποίους αυτά τα θέματα θα πρέπει να αποτελέσουν προτεραιότητα δημόσιας υγείας.

Επιλεγμένα σημεία του άρθρου έχουν μεταφραστεί στοχεύοντας αφενός μεν στην ανάδειξη καλών πρακτικών από χώρες του εξωτερικού (ως επι το πλείστον Ηνωμένο Βασίλειο) και αφετέρου στην παρουσίαση του τρόπου διάρθρωσης και λειτουργίας ενός συστήματος όπου οι cost-effective παρεμβάσεις εμφανίζονται ως αξία υψιστης προτεραιότητας.

Προάγοντας και προστατεύοντας την ψυχική υγεία των παραβατών

Linda Seymour
Sainsbury Centre for Mental Health
Ιούλιος 2010

Σημεία κλειδιά:

·        Η ψυχική υγεία των παραβατών αποτελεί ένα κρίσιμο ζήτημα δημόσιας υγείας

Ο κίνδυνος εμφάνισης παραβατικής συμπεριφοράς ξεκινά από τις πρώιμες φάσεις της ζωής και αυξάνεται από την παιδική ηλικία και έπειτα. Συνδέεται στενά με τον κοινωνικό αποκλεισμό και την κακή ψυχική υγεία.Οι πρώιμες παρεμβάσεις σε ομάδες υψηλού κινδύνου πριν από την είσοδο τους στο σύστημα ποινικής δικαιοσύνης μπορεί να επιφέρει πολλαπλά οφέλη  σε κοινωνικό, υγειονομικό και οικονομικό επίπεδο. Οι παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση ψυχικής διαταραχής και για την εκδήλωση παραβατικών συμπεριφορών αλληλεπικαλύπτονται στις κοινωνικά αποκλεισμένες ομάδες.

·        Οι επαγγελματίες της δημόσιας υγείας μπορούν να προσφέρουν πολλά σε όσους ανήκουν σε ομάδα υψηλού κινδύνου εμπλοκής με το σύστημα ποινικής δικαιοσύνης ή σε όσους έχουν ήδη εμπλακεί σε αυτό.

Λόγω της στενής διασύνδεσης ανάμεσα στην ψυχική ασθένεια, την παραβατικότητα και τον κοινωνικό αποκλεισμό, οι παρεμβάσεις που καταφέρνουν να μετριάσουν κάποιον από τους ανωτέρω παράγοντες είναι πιθανό να έχουν παρόμοιες επιπτώσεις και στους υπόλοιπους παράγοντες. Ωστόσο, οι παρεμβάσεις που στοχεύουν μόνο σε ατομικό επίπεδο και απευθύνονται σε θέματα όπως η ατομική υγεία, η απασχόληση, η εκπαίδευση είναι σχετικά απίθανο να επιφέρουν τις απαραίτητες αλλαγές για τους παραβάτες, τις οικογένειες τους και τις κοινότητες. Στο πλαίσιο αυτό οι επαγγελματίες της δημόσιας υγείας μπορούν να αποτελέσουν τον σύνδεσμο ανάμεσα στα θεσμικά όργανα και τους φορείς του τρίτου τομέα.

·        Η εμπλοκή με το σύστημα ποινικής δικαιοσύνης μπορεί να αποτελέσει ευκαιρία για την προαγωγή και την προστασία της ψυχικής υγείας

Σαφώς και η πρώιμη παρέμβαση αποτελεί την καλύτερη οδό αλλά δεν είναι ποτέ αργά όταν μιλάμε για προαγωγή της ψυχικής υγείας. Για παράδειγμα, κάποιοι παραβάτες μπορεί να μην έχουν τελειώσει το σχολείο ή να είναι αναλφάβητοι. Αυτοί είναι παράγοντες που μπορούν να αντιμετωπισθούν καθώς μια από τις πιο αποτελεσματικές διαδρομές για τη βελτίωση της ψυχικής υγείας αποτελεί η εξασφάλιση απασχόλησης.

·        Η συνεργασία μεταξύ των τομέων δημόσιας υγείας και ποινικής δικαιοσύνης αποτελεί σημείο κλειδί για την προώθηση των ανωτέρω θεμάτων

·        Αξιοποίηση της ήδη υπάρχουσας γνώσης από εφαρμοσμένες καινοτόμες πρακτικές

H πολύπλοκη φύση των κοινωνικών προβλημάτων και των προβλημάτων υγείας που αντιμετωπίζουν οι κρατούμενοι έχει οδηγήσει στην ανάπτυξη καινοτόμων πρακτικών από διάφορους παροχείς υπηρεσιών (τομέας υγείας, κοινωνικές υπηρεσίες, τρίτος τομέας). Πολλά από τα προγράμματα που έχουν αναπτυχθεί στοχεύουν στα αλληλένδετα προβλήματα της παραβατικότητας, στην ψυχική υγεία, τις εξαρτήσεις και το χρόνιο κοινωνικό αποκλεισμό. Ένα πολύ ενδιαφέρον παράδειγμα αποτελεί το Social Impact Bonds μια πρωτοβουλία που ως στόχο έχει την προσέλκυση κοινωνικών επενδυτών για την χρηματοδότηση του έργου κοινωνικών οργανισμών. Πρόκειται στην ουσία για μια προσπάθεια διασύνδεσης των θεσμικών οργάνων και του τρίτου τομέα, για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε την ιστοσελίδα http://www.socialfinance.org.uk/.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ ΣΥΖΥΓΩΝ / ΣΥΓΓΕΝΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ

Στα πλαίσια του προγράμματος "ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΣΥΖΥΓΩΝ / ΣΥΓΓΕΝΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ" η Ελληνική Δράση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα προσκαλεί  την Παρασκευή 22/10/2010 από τις  19.00 έως τις 21.00 τους / τις συζύγους /συντρόφους  και τους συγγενείς των κρατουμένων, που αισθάνονται την ανάγκη να υποστηριχθούν,  να παρευρεθούν στα γραφεία της οργάνωσης, με σκοπό την συμμετοχή τους σε ομάδες δωρεάν υποστήριξης που θα διαμορφωθούν άμεσα.

ΘΕΜΑΤΑ ΠΟΥ ΘΑ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΤΟΥΜΕ

 * Επαναπροσδιορισμός της σχέσης με δεδομένο τον εγκλεισμό

 * Διαχείριση συναισθηματικών συγκρούσεων  τόσο των κρατουμένων τόσο και των δικών τους

 * Διαχείριση του περιβάλλοντος

 * Διαχείριση του στιγματισμού

 * Διαχείριση των συναισθημάτων κατά τα επισκεπτήρια και θετική  αξιοποίηση του διαθέσιμου χρόνου με τον κρατούμενο

 * Προετοιμασία των παιδιών για αποδοχή του γονιού ως κρατούμενο

 * Διαχείριση της σεξουαλικής και συναισθηματικής στέρησης χωρίς την  παρουσία συντρόφου

 * Συναισθηματική υποστήριξη για πρόοδο και συνέχεια της ζωής χωρίς την παρουσία του συντρόφου

 ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΓΡΑΦΕΙΩΝ : Μουσών 1Α, T.K. 11524, Αθήνα Για περισσότερες  πληροφορίες και δήλωση  συμμετοχής μπορείτε να  απευθυνθείτε:

Καθημερινά  (εκτός Σαββάτου & Κυριακής): 10.30 - 18. 30 στο  210 6925782 - 6974 171144
(κ. Τίνα Τόρρονεν / υπεύθυνη Τμήματος Φυλακών)

Μπορείτε  επίσης να δηλώστε συμμετοχή στο email: hellenicaction@gmail.com

Προσεγγίζοντας την Παραβατικότητα των Ανηλίκων

Κατσαδώρος Κυριάκος, «ΚΛΙΜΑΚΑ» , ψυχίατρος

Μπεκιάρη Ελένη, «ΚΛΙΜΑΚΑ , ειδ/νη παιδοψυχίατρος

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Η παραβατικότητα των ανηλίκων είναι ένα σοβαρό πρόβλημα που παρατηρείται τόσο στην Ελλάδα όσο και παγκοσμίως. Αφορά το πιο ευάλωτο τμήμα της κοινωνίας μας, τα παιδιά και τους εφήβους, και αποκτά ακόμα περισσότερη σημασία αν αναλογιστούμε ότι στις περισσότερες περιπτώσεις όχι μόνο οι θύτες αλλά και τα θύματα είναι ανήλικοι[1]. Σύμφωνα με τον Π.Ο.Υ., το 2000 199.000 νέοι άνθρωποι (10-29 ετών) δολοφονήθηκαν σε όλο τον κόσμο, αριθμός που αντιστοιχεί σε 565 θανάτους παιδιών, εφήβων και νέων ενηλίκων την ημέρα, ως αποτέλεσμα βίας[2]. Σε κάθε θάνατο αντιστοιχούν 20-40 τραυματισμοί που απαιτούν νοσοκομειακή περίθαλψη. Σημαντικά μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος για τα αγόρια και τους νεαρούς άντρες.

Παρόλο που οι ποινές στέρησης της ελευθερίας πρέπει να αποτελούν την έσχατη λύση για το σωφρονισμό των ανήλικων παραβατών, πολλοί ανήλικοι καταλήγουν στα Ειδικά Καταστήματα Κράτησης Νέων, εξαιτίας της ανυπαρξίας εναλλακτικών σωφρονιστικών μέτρων. Σύμφωνα με  την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία, κατά τη διάρκεια του 2006 κρατούνταν 157 έφηβοι ηλικίας 14-18 ετών, εκ των οποίων οι 99 ήταν κατάδικοι[3]. Όπως φαίνεται και στο Διάγραμμα 1 η συντριπτική πλειοψηφία ήταν αγόρια.

Η παραβατική συμπεριφορά μπορεί να ξεκινήσει με πολλούς τρόπους. Κάποια παιδιά εμφανίζουν προβλήματα στη συμπεριφορά από μικρή ηλικία που σταδιακά εξελίσσονται σε πιο σοβαρές δυσκολίες πριν και κατά τη διάρκεια της εφηβείας.  Η επιθετικότητα στην παιδική ηλικία είναι ένας καλός προγνωστικός δείκτης βίαιης συμπεριφοράς στην εφηβεία και την πρώιμη ενήλικο ζωή. Σύμφωνα με τον Π.Ο.Υ., ποσοστό 20-45% των αγοριών και 47-69% των κοριτσιών που εκδηλώνουν σοβαρές εγκληματικές και βίαιες συμπεριφορές έχουν ακολουθήσει κατά τη διάρκεια της ζωής τους ένα «αναπτυξιακό μονοπάτι» που τους οδήγησε στην παραβατικότητα.  Οι νέοι άνθρωποι που υπάγονται σε αυτή την κατηγορία διαπράττουν τις πιο βίαιες πράξεις και συνεχίζουν την παραβατική συμπεριφορά κατά την ενήλικο ζωή. Ένα σημαντικό ποσοστό των ανηλίκων που συλλαμβάνονται για βίαιες πράξεις κατά την εφηβεία, συλλαμβάνονται ξανά ως ενήλικες, συχνά έχοντας διαπράξει σοβαρά εγκλήματα, όπως βιασμούς, ανθρωποκτονίες κλπ [2].

Ωστόσο, πολλοί ανήλικοι εμπλέκονται σε εγκληματικές πράξεις για σύντομα μόνο χρονικά διαστήματα. Σε αυτή την περίπτωση εκδηλώνουν παραβατικές συμπεριφορές μόνο κατά τη διάρκεια της εφηβείας, χωρίς να έχουν δώσει πρόδρομα σημάδια κατά την παιδική ηλικία. Η παραβατική συμπεριφορά κινητοποιείται από παράγοντες όπως η κατανάλωση αλκοόλ, οι συναναστροφές με παραβατικά άτομα, το κίνητρο του εφήβου κλπ [2].

Τα Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας και οι έγκλειστοι

Ο κ. Πυρουνάκης διευθυντής στο ΣΔΕ Ελεώνα

«Απόδραση» από τα δεινά του εγκλεισμού, αλλά και ένα «παράθυρο» στη ζωή αποτελούν τα σχολεία «δεύτερης ευκαιρίας» για ενήλικους κρατουμένους που λειτουργούν τα τελευταία χρόνια σε συνολικά οκτώ φυλακές της χώρας.
Στην πραγματικότητα πρόκειται για σχολεία «πολλαπλών ευκαιριών», καθώς -εκτός από την παροχή σπουδών και ποικίλων δραστηριοτήτων- οι έγκλειστοι μαθητές επαναπροσδιορίζουν την προσωπικότητά τους, προετοιμάζουν την κοινωνική τους επανένταξη και αρχίζουν να κάνουν όνειρα για τη ζωή.

Οπως είπαν στο «Εθνος» διευθυντές σχολείων μέσα στα σωφρονιστικά καταστήματα, τα αποτελέσματα είναι πολύ ενθαρρυντικά, καθώς ένα ποσοστό κρατουμένων (περίπου 20%) συνεχίζει τις γυμνασιακές σπουδές της φυλακής σε επαγγελματικά λύκεια, ΤΕΙ κ.λπ.

Επίσης, είναι σημαντικό ότι ελάχιστοι από τους έγκλειστους μαθητές επιστρέφουν στην παραβατικότητα.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΥΠΟΥ- ΥΠ. ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ- ΚΕΣΑΘΕΑ

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ
ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ, ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ
ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ

 Αθήνα, 25 Αυγούστου 2010

     Ίδρυση του Κεντρικού Επιστημονικού Συμβουλίου για την Πρόληψη και την Αντιμετώπιση της Θυματοποίησης και της Εγκληματικότητας των Ανηλίκων (ΚΕΣΑΘΕΑ)

Με το νόμο 3860, που ψηφίσθηκε τον Ιούνιο και αφορά στη βελτίωση της ποινικής νομοθεσίας για τους ανήλικους, προβλέφθηκε για πρώτη φορά η ίδρυση του Κεντρικού Επιστημονικού Συμβουλίου για την Πρόληψη και την Αντιμετώπιση της Θυματοποίησης και της Εγκληματικότητας των Ανηλίκων (ΚΕΣΑΘΕΑ).

Αποστολή του ΚΕΣΑΘΕΑ είναι να δημιουργήσει ένα εθνικό δίκτυο για την προστασία των ανηλίκων που βρίσκονται σε κίνδυνο, κυρίως μέσω της συγκρότησης ή της ανασυγκρότησης των Εταιρειών Προστασίας Ανηλίκων και της παρακολούθησης του έργου τους.

 Το ΚΕΣΑΘΕΑ θα εισηγείται, επίσης, στον Υπουργό Δικαιοσύνης μέτρα για την αντιμετώπιση της θυματοποίησης και της εγκληματικότητας των ανηλίκων, θα διαμορφώνει και θα συντονίζει μηχανισμούς ανίχνευσης της κακοποίησης των παιδιών, θα τηρεί στατιστικά στοιχεία και θα οργανώνει τον εθελοντισμό στην στήριξη των ανηλίκων.

Ήδη, με απόφαση του Υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Χάρη Καστανίδη, ορίσθηκαν τα μέλη του ΚΕΣΑΘΕΑ, η συγκρότηση του οποίου έχει ως εξής:

Φυλακές ανηλίκων: «τα σχολεία του εγκλήματος»

"Είναι γνωστό ότι το σωφρονιστικό σύστημα στη χώρα μας χωλαίνει σε πολλούς τομείς. Η έλλειψη κτιριακών υποδομών, η αριθμητική συμφόρηση μέσα στα κελιά κράτησης, η απουσία εξειδικευμένου επιστημονικού προσωπικού (εγκληματολόγοι, ψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί), το χαμηλό τεχνολογικό επίπεδο των φυλακών και η έλλειψη βιώσιμου χώρου αποτελούν σημαντικά στοιχεία που δηλώνουν ότι το σύστημα δε πρέπει πια να αποκαλείται σωφρονιστικό. Η κυβερνητική αδιαφορία για τη χάραξη σωφρονιστικής αλλά και μετα-σωφρονιστικής πολιτικής επιβεβαιώνεται από έρευνα που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία»."

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, 8 στους 10 ανήλικους ξαναγυρίζουν στη φυλακή όταν βρίσκονται στην ενήλικη ζωή τους. Στα σωφρονιστικά καταστήματα της χώρας οι ανήλικοι κρατούμενοι υπολογίζονται στους 584. Η συντριπτική πλειονότητα - το 82% των ανήλικων κρατουμένων ή σε απόλυτους αριθμούς τους 480 από τους 584 έγκλειστους- είναι αλλοδαποί, που έχουν φυλακιστεί είτε γιατί εισήλθαν παράνομα στη χώρα είτε γιατί έτυχε να είναι ασυνόδευτοι ή να πέσουν θύματα εκμετάλλευσης του οργανωμένου εγκλήματος. Επίσης, οι περισσότεροι από τους μισούς, για την ακρίβεια οι 303 στους 584, δεν έχουν καν καταδικαστεί για την όποια αξιόποινη πράξη τους αφού είναι υπόδικοι και κατά συνέπεια εκκρεμεί η δίκη τους.

Ξένοι στην ίδια πόλη;

Ποτέ δεν πιστέψαμε τυφλά/ τις σκοτεινές αλήθειες,/ Μας έμαθαν οι περιστάσεις/ να κυνηγάμε σκιές και οράματα (Δ. Πιστικός, Τα πιο καλά μυαλά της γενιάς μου)
Οι αντικοινωνικές πράξεις είναι το τελικό αποτέλεσμα (και) ενός ελαττωματικού κοινωνικού χώρου, καθώς νοσηρός περίγυρος και νοσηρή συμπεριφορά συχνά συνδέονται άρρηκτα. Το δικαίωμα στην ασφαλή πόλη συνδέεται με την οικολογία του εγκλήματος και την οικολογία της συμπεριφοράς των κατοίκων. Πόλεις διπλής ή τριπλής όψης (π.χ. περιοχές πλουσίων, περιοχές μεταναστών, περιοχές γκέτο), «ζόρικες πλατείες», κακόφημες συνοικίες δημιουργούν ρωγμές στον κοινωνικό ιστό και διευρύνουν τον ηθικό πανικό. Βέβαια, οι γενικές αξίες της πόλης (παιδεία, πολιτισμός, παραδόσεις) παίζουν τον δικό τους κρίσιμο ρόλο, όμως ο γκετοποιημένος ρατσισμός, οι περιθωριοποιημένες ανισότητες και οι υπόγειες ζωές παράγουν αντι-αξίες που επηρεάζουν την κοινωνική αποδιοργάνωση και ανομία.
ΥΠΑΡΧΟΥΝ «κοινότητες» που όχι μόνον ανέχονται, αλλά και υποθάλπουν παράνομες, αντικοινωνικές ή και εγκληματικές πρακτικές. Οι εγκληματικές αξίες υποστηρίζονται από υπο-συστήματα κοινωνικών σχέσεων, καθώς οι διευθετήσεις διαφορών και συγκρούσεων συν-τελούνται με βίαιο τρόπο. Σ' ένα συγκεκριμένο «περιβάλλον μάθησης», η απόκτηση παρεκκλινουσών διεξιοτήτων και η αναζήτηση πεδίων άσκησης μιας (εξίσου βάρβαρης) αντιεξουσίας είναι πλήρως νομιμοποιημένες μέθοδοι.

Εγκλεισμός και απεξάρτηση-η ματιά του 18ΑΝΩ

Αναδημοσίευση από http://www.enet.gr

Της ΝΑΝΤΙΑΣ ΓΙΑΝΝΙΡΗ

Υπάρχει ελπίδα να κόψει κανείς τα ναρκωτικά και να ζήσει ισότιμα μέσα στην κοινωνία; Η απάντηση με βάση την πολύχρονη εμπειρία του 18ΑΝΩ είναι: Ναι, αρκεί να ενταχθεί σ' ένα θεραπευτικό πρόγραμμα απεξάρτησης που του ταιριάζει, να κάνει την προσπάθεια με την ψυχή του. Ναι, αρκεί να τεθεί εξαρχής ως στόχος της θεραπευτικής διαδικασίας απεξάρτησης η ισότιμη επανένταξή του στο κοινωνικό σύνολο.

Αυτά απαντά η επιστημονική υπεύθυνη του 18ΑΝΩ Κατερίνα Μάτσα, σ' ένα ερώτημα που θα 'πρεπε να απασχολεί την κοινωνία που βάλλεται από το φαινόμενο της τοξικοεξάρτησης, χωρίς ωστόσο να δείχνει ανακλαστικά αντάξια μιας πολιτισμένης κοινωνίας.

Ρατσισμός, απαξία, έλλειψη επαγγελματικής αποκατάστασης, δικαστικές εκκρεμότητες από τα χρόνια της εξάρτησης τιμωρούμενες σκληρά, ταλανίζουν πολλούς απεξαρτημένους, γυρίζοντάς τους πίσω στον καιάδα του κοινωνικού περιθωρίου ή σ' αυτόν του «σχολείου εγκλήματος» της φυλακής.

Πληθαίνουν οι άνθρωποι που αγωνίστηκαν, ξέκοψαν, αλλά αγνούνται από αρμόδιους, δικαστικές αρχές, κοινωνία. Ο 49χρονος Αχιλλέας Δεσποτάκης, που πρόσφατα καταδικάστηκε σε 4 χρόνια φυλακή χωρίς αναστολή ως υπότροπος για κατοχή μικροποσότητας της ουσίας εξάρτησής του είναι ενδεικτική περίπτωση. Καθημερινά δημοσιεύονται ανάλογες υποθέσεις δυναμιτίζοντας το μήνυμα ότι υπάρχει ελπίδα απεξάρτησης.

Ερωτήματα για την αυτοκτονία κρατουμένου στο Α.Τ. Πολίχνης

ΓΡΑΜΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ  1018

Η αυτοκτονία κρατουμένου στο ΑΤ Πολίχνης και η συνεπακόλουθη ενέργεια να τεθούν σε διαθεσιμότητα οι αστυνομικοί που βρίσκοταν σε υπηρεσία εγείρει πλήθος ερωτημάτων σχετικά με την απόδοση ευθυνών για τον θάνατο ενός ανθρώπου.  

Η πρόληψη της αυτοκτονίας δεν καθίσταται εφικτή με τη διενέργεια και μόνον σωματικής έρευνας καθώς τα άτομα που διακατέχονται από αυτοκτονικό ιδεασμό μπορούν να γίνουν πολύ εφευρετικά όταν παίρνουν την απόφαση να δώσουν τέλος στη ζωή τους. Δεν αρνούμαστε ότι ο περιορισμός της πρόσβασης σε θανατηφόρα μέσα αποτελεί έναν από τους βασικούς άξονες πρόληψης της αυτοκτονίας, αλλά είναι αυτό αρκετό;